قاليشويي در مشهد
قاليشويي در مشهد گوشه : معمولاً به دو چهره باريك و پهن اطراف طرح مركزي فرش را مي‌پوشاند و وجود يك گوشه پهن دربين گوشه‌هاي باريك باعث ميگردد تا تعداد آن‌ها فرد باشد.
لچك : به يك چهارم نقشه مياني با شكلي مشابه و يا اكثرا متفاوت با آن در چهار گوشه متن فرش در اصطلاح قالي بافان لچك مي گويند و در‌صورتي‌كه اين لچك ها توام با ترنج باشند طرح را لچك و ترنج مي نامند.
گزينه : بخشي است ميان فرش كه گلها و اجزا طرح بر روي آن نقش بسته‌اند و اكثر اوقات در رنگهاي لاكي، كرم و سرمه‌اي انتخاب ميشود.
كلاله : در ابتدا و تحت ترنج مياني غالبا دو سر ترنج بافته مي شوند كه در اصطلاح طراحان ، شمسه و يا كلاله ناميده مي شوند . گاهي ممكن است اين كلاله ها با خيل عظيم كليه حريم ترنج را در برگيرد . از آنجايي كه برخي از اين شمسه ها رخ خربزه را تداعي ميكنند در اصطلاح آن را ترنج خربزه اي مي نامند ونمونه بارز آن ترنج فرش تاريخي اردبيل است.
كتيبه : در توان فاصل ترنج و رمز ترنج گاهي شكلي به نام كتيبه ترسيم مي گردد كه در آن ممكن است نام اشخاصي نوشته شود.
ترنج : به بخش مركزي فرش كه معمولاً دايره ، بيضي ، لوزي و يا تعدادي پره باشد ترنج گفته ميگردد.هرگاه تعدادي ترنج داخل يكديگر قرار گرفته باشند ترنج را تودرتو و يا به عبارتي ظرف نيم پياله مي نامند . در صورتي كه ترنج در متن فرش شرايط پيشرفته و مسلط را داشته باشد به آن ترنج مداخل مي گويند (نمونه فرش هاي هريس). اندازه ي ترنج در فرش هاي نقاط گوناگون تغيير مي كند . مثلا در قالي‌كوچك ها و قالي هاي بافت اصفهان ، كاشان ، نايين و آباده ابعاد آن كوچك و در فرش هاي تبريز ، هريس و مشهد تا حدودي وسيع تر مي باشد . در برخي از طرح هاي ترنج دار به جاي ترنج واحد مياني به دو يا سه ترنج كوچك در امتداد يك خط عمودي (طولاني تر در فيس هاي هندسي) و گاهي چند ترنج در متن فرش با فاصله هاي منظم مشهود است (نمونه فرش چندين ترنجي چلسي) .
سرترنج : معمولاً در ابتدا و انتهاي طرح ترنج قالبي به هم پا اجزا طرح كشيده ميشود كه اصطلاحاً به آن ها سرترنج ميگويند.
یکشنبه ۳۱ فروردین ۹۹ ۲۳:۴۹ ۹۰ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است